Ondertussen in Xian

Terwijl mijn Chinese gidsen de andere dag al weer moesten vertrekken, heb ik een Duits meisje leren kennen, Bianca. Zij reist ook in haar eentje maar minder vrijwillig want haar reispartner besloot op dag 2 dat hij zich niet lekker voelde en is naar huis gegaan, haar hier achterlatend.

Samen zijn we flink op uit gegaan, eerst heerlijk fietsen op de stadsmuren van Xi'an. Met een graadje of 40 (vermomd als 35 anders raken de mensen in paniek) klinkt fietsen misschien wat van de zotte maar zolang je bleef fietsen was het best prima! Heerlijk uitzicht en even wat anders dan lopen. Daarna zijn we richting een tempel gelopen of dat dachten we in elk geval. Het bleek dat we verkeerd waren gelopen wat ons leidde naar fantastische niet toeristische straatjes waar druk gehandeld werd op een soort rommelmarkt: de echte Chinees in actie. Uiteindelijk nog een keer de weg gevraagd en hoewel het antwoord in het Chinees was, ik geen spoedcursus Chinees heb gehad, was het mij volledig duidelijk waar we heen moesten. Als je de windrichtingen kent kom je hier al een heel eind!

De tempel was de wandeling helemaal waard. Te midden van al het lawaai en ranzigheid op straat is dit het rustpunt van de stad. Een plaats waar monniken nog bidden, de wierook je neus vult en de prachtige beelden en schilderijen een verrukking zijn voor het oog. Het lawaai van de stad wordt weggefilterd door de vele bomen, die tegelijkertijd zorgen voor heerlijk verkoelende schaduw.

Wat een tegenstelling als we vervolgens 's avonds door het moslim gebied lopen. Het is een oorverdovende drukte die schreeuwt, fluit, toetert, belt, smeekt en jankt, dat laatste vooral door de kinderen die om 11 's avonds nog (naja op dat moment iets minder) vrolijk rondlopen.

Einde van de dag doen we een biertje in het hostel waar we Jesse ontmoeten, een jongen uit Manchester die een jaar lang gaat rondreizen. Hij heeft archeologie gestudeerd en kan heerlijk verhalen vertellen.

De volgende dag hebben Bianca en ik een tour geboekt naar het terra cotta leger, even een makkelijk dagje. Met een groep van 20 gaan we daar heen en onder leiding van de gids gaan we de 3 pits af. Beginnend bij 2 dan 3 en lest best zoals we in Werkendam zeggen nummer 1. Onze gids is ietwat lastig te verstaan en heeft de neiging om ons te overhoren zo nu en dan maar verder is het erg tof. De meeste beelden liggen aan diggelen maar ze zijn aan het restaureren en komende 60 jaar zijn ze daar nog wel mee bezig.

'S avonds wil ik naar de watershow, zeg maar Aquanura, hier in Xi'an. Uiteindelijk gaan we met z'n 7e daarheen. De show is oke maar de sfeer is super.

Gister zijn we een berg gaan beklimmen. Eerst met de trein daarheen dan de taxi naar de pas. In totaal lopen we zo'n 6 km steile stukken en trappen omhoog. En dat alles met de bescherming van een ketting op kniehoogte. Doe dit niet als je hoogtevrees heb, maar verder kan ik het iedereen aanraden. Het was fantastisch. Het uitzicht is geweldig, de temperatuur draagbaar en de lucht is schoon al is het wel wat ijl op 2 km hoogte. Het is niet zo heel druk totdat we in de buurt van de eerste kabelbaan komen. Luie mensen kunnen namelijk ook met een gondel omhoog. Het laatste en steilste stuk is dan ook best een uitdaging op trappen die meer op ladders lijken zo steil en de trede die smaller zijn dan de breedte van m'n schoenen met enkel 1 soms 2 kettingen om je aan vast te houden. Maar het uitzicht is het waard en ik heb een nieuwe ability unlocked: trots zijn op iets wat je aan het doen bent i.p.v. als je het voltooid hebt. Onderaan de berg was het 37 graden zeiden ze, we zouden er 6 uur over doen zeiden ze maar min de lunch pauze hebben we het in 5 uur gedaan.

Als de zon bijna onder gaat nemen we de gondel terug en genieten rustig van ons uitzicht, al heeft onze gondel wel de neiging om in de buurt van een steunpaal ineens hard af te dalen wat iets minder ontspannend is.

We nemen de snelle trein terug en met 300km per uur zijn we met 40min weer in Xi'an. Uitgeput drinken we een biertje in het hostel en gaan slapen. Vandaag een chill dagje ook al valt de spierpijn nog erg mee.