te veel om op te noemen

Waar te beginnen, er is zoveel gebeurd en ik wil ook geen roman schrijven met "het leven van Lianne de afgelopen weken". Dus een summier overzicht dan maar!

De week na mijn snowboard avontuur kwam Daniel me opzoeken wat uiteraard heel fijn is, elkaar 2 maanden niet zien was best wel lang en vond het dan ook heel erg fijn om hem van het vliegveld op te halen. Doordat ik onverwachts een presentatie moest geven heb ik de eerste paar dagen vooral gewerkt, en Cito liet Daniel ook niet volledig met rust dus dat kwam op zich mooi uit. Uiteraard hebben we ook leuke dingen samen gedaan, zo zijn we naar Alcatraz geweest. Zeker een aanrader als je hier in de buurt bent, met de geschiedenis van Alcatraz en het uitzicht gecombineerd met het heerlijke weer was het een prima dagje! We zijn nog een keer terug gegaan naar San Francisco, union square, mission district en uiteraard de Coit tower stonden toen op ons lijstje.
Verder hebben we heerlijk gewandeld bij zonsondergang met uitzicht op de haven van Oakland en natuurlijk SF en als kers op de taart zijn we naar Richmond geweest. Kleine stadje ongeveer een half uur met de trein heeft een rijke geschiedenis vooral in verband met de oorlogindustrie. We hebben 2 musea bezocht, de eerste was een prive bezoekje het museum was volledig leeg op ons en een vrijwilligster na. Na een lesje geschiedenis van Richmond bood een dame aan ons naar het haven gebied van Richmond te brengen (want dat was volgens haar onmogelijk om te lopen (want 4km is echt onmogelijk om te lopen)). Uiteraard hebben we deze lift aangenomen een genoten van het uitzicht aldaar. Het museum wat we hier hebben bezocht was volledig gericht op de WOII en de invloed op Richmond. De werkende vrouwen, de mix van rassen, de overpopulatie van het kleine stadje en de neergang na de oorlog kwamen allemaal aan bod.

Intussen is Daniel al weer een week terug in Nederland en heb ik nog ruim 2 weken hier. Met intussen ook mijn tweede presentatie achter de rug, en zo ongelofelijk veel te doen wil ik eigenlijk dat mn phd project nooit stopt, er is nog zoveel te leren! Maar de tijd vliegt en ik ervaar de bekende mengeling van gevoelens die je kunt hebben als je op vakantie bent. Aan de ene kant wil ik hier echt niet weg, de werk omgeving is inspirerend, de mentaliteit van de mensen zo vriendelijk, de omgeving waanzinnig mooi en dan heb ik het nog niet eens over het weer (29 graden afgelopen week!). Tegelijkertijd wil ik heel graag iedereen thuis weer zien... Dat overwinteren hier is helemaal zo slecht nog niet!