Something old, something new

Uiteindelijk heb ik pas 's avonds met Mac afgesproken. 'S middags ben in naar Qibao geweest een soort van oud gedeelte van de stad. Volledig opgeknapt en toerist-vriendelijk gemaakt, wachten rijen en rijen aan winkeltjes met alle prul en praal die je maar kunt bedenken. Het levert een mooi plaatje op en omdat het niet zo bekend is bij de westerse toeristen kom ik er dan ook geen een tegen.

In het centrum is dat wel anders vele groepen westerlingen lopen hier elke dag de toeristische plekjes af wat als voordeel heeft dat ik hier niet zo nagestaard word. De mensen van Shanghai zijn ons wel gewend.

Die avond besluit ik de dag erop naar Suzhou te gaan, terwijl Mac de trein opties voor me bekijkt. Er blijkt bijna elke 5 minuten wel een trein daarheen te gaan dus dat komt helemaal goed. We lopen terug via het gebied wat bekend staat als de Franse concessie. Heel vreemd om ineens door straten te lopen die er Europees uit zien. Ook de Engelse hebben hier het nodige gebouwd en de rode telefooncellen zijn dan ook een bijzonder gezicht.

De volgende morgen vertrek ik om kwart over 7 richting station. Uiteindelijk kies ik een snelle trein die me binnen een halfuur in Suzhou brengt. Ik blijk naast een Franse dame te zitten die hier is om zaken te doen. We kletsen er vrolijk op los en tegen de tijd dat we in Suzhou zijn biedt ze me aan om haar taxi te delen. Ik hoef alleen maar te zeggen waar ik afgezet wil worden en daarna zal zij haar weg vervolgen naar haar afspraak. Dit aanbod sla ik uiteraard niet af en zo heb ik een snelle en comfortabele reis naar de eerste tuin die ik die dag bezoek. De tuin is heel erg mooi en rustig. Er lopen wel wat toeristen rond maar dit is goed te doen. Hoewel het de kleinste tuin is, loop ik er toch gauw meer dan een uur in rond omdat hij zo ingericht is dat overal kleine kamertjes en gangetjes lopen die de illusie geven van een grote ruimte. Na het drukke Shanghai is Suzhou een verademing. Na de tuin loop ik door naar het museum waar opgravingen van verschillende dynastieën zijn te zien. Ik drink een kop koffie met een uiterst verlegen maar heel leuk Chinees meisje, wat gebrekkig Engels spreekt. Met handen en voeten en veel geduld hebben we een leuk gesprekje.

Daarna loop ik door het museum over de tuinen zelf, wat uitleg geeft over het hoe en waarom van de tuinen. Ik loop nog even de grootste tuin binnen en ben overdonderd door de grootte en grandeur van deze tuin. Elk hoekje heeft z'n eigen geur en sprookjesachtige uitstraling. Van bonsai boompjes tot grote treurwilgen en lotusbloemen tot bijzondere rotsformaties.

Ik wil nog even bij de Pagoda kijken maar deze blijkt onder constructie dus loop ik richting het station en vertrek weer richting m'n hostel, waar ik Cole (Canadees), Greta (Duitse Italiaanse) en Tony (Taiwanees) ontmoet. We spreken af om de volgende dag samen rond te gaan lopen. We vertrekken om 9 uur richting de oude stad waar we een klein stukje van meenemen maar dit is zo vol met met name westerse toeristen dat we het snel achter ons laten. We lopen richting de rivier door straatjes waar je je ogen uitkijkt. Waslijnen verstrikt in elektriciteit draden, gangetjes zo smal dat je elkaar niet kunt passeren, scooters opgelapt met tape en zelfgemaakte mini dakterrasjes.
We steken de rivier over met de pont en gaan naar het Pudong gebied. Daar gaan we naar de 100 verdieping van het gebouw dat in de volksmond de flessenopener heet omdat het een opvallend vierkant gat heeft waardoor je het idee hebt dat je naar een gigantische, je raadt het al flessenopener kijkt.

Het uitzicht is adembenemend, auto's die als mieren over de weg krioelen en omdat Shanghai niet zo'n last heeft van smog kunnen we ver weg kijken. Terwijl de zon in kracht begint af te nemen lopen we terug naar de rivier en zien de zonsondergang over de Bund, het oude gedeelte.

Vandaag even rustig aan en morgen gaan we naar Hangzhou! Ik kijk er heel erg naar uit!