Pingyao en Xian

Dat was Pingyao dan. Twee dagen ondergedompeld in het toerisme. Pingyao was een prima start om mijn reis mee te beginnen. Erg overzichtelijk met een noord straat, oost straat, zuid straat en west straat die allemaal netjes op een muur uitkomen dus als je even niet weet waar je bent loop rechtdoor van de muur af en je komt vanzelf weer terug uit in het centrum. Recht oversteken van poort tot poort kost je ongeveer 20 minuutjes, maar dan wel in het Nederlandse tempo en niet het gesjok wat hier normaal is (ook al is dat gezien het weer misschien wel wat verstandiger). Ik heb in deze twee dagen veel "musea" bezocht. Dit zijn met name oude huizen die stammen uit de Ming en Qing periode. De huizen zijn goed bijgehouden en stralen nog de grandeur van vroeger uit. Pingyao was een zeer welvarend stadje en de hoofdstad van het bankwezen van het oude China. Ook magistraten werden hier opgeleid. Verder heb ik de Confusius tempel en de Taoïstische tempel bezocht. Die laatste was nogal misselijkmakend. Laten we het er op houden dat de Griekse Tartarus nog een zeer lief en vredelievende plek was in vergelijking met de Taoïstische ideeën van hel. Alle ranzige vormen van marteling die je kunt bedenken op een schilderij en uitgebeeld in iets kleiner dan manshoge poppen. 

Ik heb ook nog een stukje muur gedaan, even rustig bijkomen in de schaduw in de afwezigheid(!) van andere mensen om me heen. 

Echter blijkt wel dat als je de bekende straten achter je laat en je wat langs de muur af loopt, de grandeur verdwijnt en het arme bestaan van de normale Chinees duidelijk wordt. Hier niets geen pracht en praal maar sprokkelen voor stenen en modder om als cement te gebruiken om de in elkaar gestorte muurtjes te herbouwen. Wat een verschil! 

Vanmorgen ben ik vroeg op gestaan om het nu veilige Pingyao te verlaten en mijn trein te pakken naar Xi'an. Samen met een ander Nederlands stel heb ik een taxi gedeeld naar het station. Even spannend want er stond een typefout op m'n ticket, maar er is niet eens naar m'n paspoort gekeken! Weer een zorg minder. Op het station bleek een ware invasie van Nederlandstalige, Vlamingen en Nederlanders kletsen er lustig op los. De treinrit was verder rustig en afgezien van een nieuwsgierige iet wat naar zweet ruikende Chinees, die, je raadt t al, ook nog op de foto wilde, was de reis weinig eventful. De reis naar Xian duurt ongeveer 3 uur en is minder overweldigend als die naar Pingyao: het zijn vooral veel mais en tarwe velden.